22-11 12:26
Woooow Bali is amazing! Ik bevind me nu in Canggu, een plaatsje dat gevuld is met hippe yoga-mensen die te hard proberen om cool en zen te zijn. Hierdoor zijn alle restaurantjes dus ook all-into superfoods. Gelukkig ben ik ook 100% all-into superfoods en weet ik nu al dat ik me hier qua etenswaren zeer goed ga vermaken. Toch wel jammer dat mijn allerliefste clubgenootjes hier niet zijn, die zouden namelijk helemaal wild worden van alle quinoa/chiazaad/glutenvrije salades, smoothies en burrito’s.
Breakfast at Betelnut
Voordat een gigantische golf dit surfbord tegen mijn hoofd aan sloeg waren we dikke maatjes
23-11 18:48 Hapje (lees: een groene gazpacho van een tot heden onbekende groente; Andalucian) gegeten bij het Gypsy cafe. Vandaag surfles van een local gehad, een goeie portie superfood-gerechten (en smoothies) naar binnen gewerkt en gerelaxed bij het zwembad. Mijn hostel is qua mensen echt onwijs gezellig, alleen een beetje jammer van de strontvliegen die ‘s nachts continu op mijn hoofd gaan zitten. Vanavond hebben we een mini pool party bij het zwembad van het hostel, yaaaay!
25-11-2015 22:10 Groetjes vanuit het ziekenhuis! Helaas heb ik gister een ongelukje gehad met mijn surfbord waardoor er een diepe snee op mijn neus zit, hij ook nog eens gebroken is (het deed trouwens helemaal geen pijn) en ik uiteindelijk twee nachten in het ziekenhuis moet doorbrengen. Wat eigenlijk wel een beetje overdreven is, maar je hoort me verder niet klagen over mijn privé Queen suite met balkon en woongedeelte. Het eten is hier prima en ik word lekker verzorgd door de lieve zusters. Mijn infuus wordt continu gevuld met pijnstillers, antibiotica en vitamine C. Het enige waar ik nu wel van baal is dat ik voorlopig niet meer kan duiken en surfen. Waarschijnlijk vertrek ik morgen naar het binnenland (Ubud) om daar de omgeving te bekijken. Als ik hier ooit nog weg kom. Het antwoord op elke vraag is hier namelijk: “Please wait moment yea?”. Pas 11 uur na mijn ongelukje werd ik (onder narcose) geopereerd door de plastisch chirurg. Het duurt natuurlijk eventjes als je verzekering de betalingsgarantie vanuit Nederland via Kuala Lumpur naar Jakarta en vervolgens door naar Bali wil faxen. Dussehh “please wait moment yea?”.
26-11 20:30 Ze nemen hier natuurlijk lekker de tijd in het ziekenhuis.. De dokter zou vanmiddag om 14u langskomen om het verband uit mijn neus te verwijderen en daarna zou ik meteen kunnen vertrekken. Uiteindelijk is dokter Agus Roy, mijn plastisch chirurg pas om 17u aan komen zetten en moest ik na het verwijderen van het verband nog twee uur blijven ter observatie voor het bloeden. “Please wait moment yea?” Nu zijn ze nog steeds bezig met mijn papierwerk en mijn fit to fly verklaring.. Ik ben inmiddels al gedouched, omgekleed en gepakt. Vertel maar niet door dat ik die leuke badjas van het ziekenhuis ook in mijn tas heb gestopt. Zometeen naar mijn hostel om spullen te pakken en daarna naar mijn nieuwe hostel in Ubud!
28-11 7:49 Hello! Vandaag is het alweer tijd om Ubud te verlaten. Ubud is een leuk dorpje met een serene sfeer. Het zit verder ook tot de nok toe gevuld met zweverige yoga types. De rijstvelden die ik heb bezocht waren mooi om te zien en bij een schattig vrouwtje met drie tanden heb ik een flesje kokosnootolie gekocht. Ik heb een van de lekkerste sushi gerechten van mijn leven gegeten en rondgereden op de scooter. Met mijn neus gaat het trouwens nogsteeds goed, ik draag het gipskapje alleen nog tijdens het slapen.
1-12 10:45 Zojuist uitgechecked uit ons huisje. De afgelopen dagen heb ik op Gilli T doorgebracht. De eerste dag heb ik samen met Canada (Brayden, een veels te aardige Canadees die ik in Canggu heb ontmoet) een Gilli T bucketlist gemaakt. ‘S avonds hebben we genoten van reggaemuziek in de Sama Sama bar en een kleine kroegentocht gehouden. Dag twee op Gilli T bestond uit het volbrengen van al onze bucketlistpunten en op dag drie (gisteren) heb ik (geprobeerd) op het strand te liggen terwijl Canada schildpadden aan het volgen was tijdens het snorkelen. Snorkelen en/of duiken kon ik helaas niet met de snee/hechtingen + botbreuk in mijn neus, dus ik heb mijn hoofd bij elke zwemsessie braaf boven water gehouden.
Gisteravond hebben we goed gefeest met onze local friends Jerry en Emo. Nadat Emo erachter kwam dat Canada een vriendinnetje thuis heeft, en we dus geen stelletje zijn besloot hij een liefdesverklaring aan me af te leggen. Helaas was dit geen gevalletje grenzeloos verliefd en moet ik mijn tv-debut nog even uitstellen.
Nu op naar de fastboat, want we gaan terug naar Canggu!! Bye Gilli T!
1-12 17:20 HOOORRAAY WE’RE BACK IN CANGGU 😍! Na drie nachten op het paradijselijke bounty eiland Gilli Trawangan vonden Canada en ik het toch wel tijd om terug te keren naar Canggu, een plaatsje in het zuiden van Bali. Ik wilde vooral terug voor de heerlijke healthy foodtentjes en Canada miste de sfeer. Gilli T was prachtig om te zien, maar ik vond het (nacht)leven daar toch wel wat heftig. Aan de ene kant hing er een heerlijke sfeer met livemuziek en reggaecafétjes, maar aan de andere kant waren de locals constant met elkaar aan het vechten.. Zo gek om zoveel tegenstrijdigheid op zo’n klein prachtig eiland te zien.
1-12 20:41
Het ziekenhuis vertelde me dat ik de 30e terug moest komen maar toen was ik nog van het leven aan het genieten op Gilli T. Morgenavond vertrek ik richting Vietnam, dus ik heb 1 dag voor de controle. Zojuist iemand gezocht die Bahar en Engels spreekt en gevraagd of hij het ziekenhuis voor me kan bellen voor een afspraak. Ze vertelden me dat het ziekenhuis gesloten is in verband met een feestdag, maar dat ik naar elk ander ziekenhuis toe kan voor controle.. De dokter zal morgen dus ook niet aanwezig zijn. Stress slaat toe. Besloten dat ik ‘s ochtends vroeg gewoon maar naar het ziekenhuis toe ga en daar dan op de eerste hulp flauwval ofzo.
2-12 13:17 Twee uur geleden arriveerde ik bij het ziekenhuis, dat natuurlijk gewoon open is.. Vreemde Indo’s met hun verzonnen feestdagen. Een andere dokter heeft zojuist mijn hechtingen (11 stuks!!!) eruit gehaald en toen ik aan het wachten was op de goedkeuring van mijn verzekering (ze wilden me weer een half miljoen roepia aftroggelen) werd ik ineens uit de lobby gehaald. De dokter die mijn neus zeven dagen geleden weer prachtig recht heeft gezet en de diepe snee heeft gehecht is op magische wijze toch aanwezig en wil graag even naar mijn wond kijken. Of ik daarop wil wachten.. Nou goed. Zolang ik om 18u maar terug in Canggu ben om mijn airport shuttle te halen.
14:08 Terug in de lobby, wachtende op mijn verzekeringspapieren. Je voelt hem al aankomen: “Please wait moment yea?” Ik zou nu ook gewoon weg kunnen lopen want ik snap eigenlijk niet waar ik op wacht. Maar kan nu wel mooi mijn fotos op wordpress uploaden. De dokter vond dat mijn wond perfect aan het genezen is en mijn neus is ‘beautifully straight’. Die steek ik in mijn broekzak.
15.28
Nog steeds aan het wachten op mijn fit to fly & betalingsgarantie.. Vanavond vlieg ik via Kuala Lumpur naar Ho Chi Minh City, waar ik rond 10u ‘ sochtends land. Morgenochtend begint mijn Vietnam avontuur dus eindelijk! Het voelt net alsof ik weer opnieuw mag beginnen aan mijn reisavontuur. Kan niet wachten!!
15.58: mijn garantie is binnen, nog één krabbeltje en ik ben vrij! De mevrouw achter de kassabalie nam mijn garantie in, lachte vriendelijk, wees naar een bankje en zei: “Please wait moment yea?”
Comments